- Jestem z rocznika 1982 - mówi Wojciech Tomasiewicz. - Swoje piłkarskie początki miałem w Szczakowiance, która wtedy jeszcze grała w okręgówce i dopiero później zaczęła ten swój, jak się po latach okazało, niechlubny marsz do ekstraklasy. Zaczynałem jako trampkarz i na tej kategorii moje młodzieżowe granie się skończyło. Moje losy tak się bowiem potoczyły, że później nie występowałem już w żadnym klubie aż do wieku seniora.

- Czy to znaczy, że zadowolił się pan podwórkową grą?

- Przez cały ten młodzieżowy czas biegałem za piłką w lidze amatorskiej i dopiero na studiach, które zacząłem w 2001 roku, wróciłem do klubowego grania. Trafiłem wtedy do nieistniejącego już MKS Podłęże, a po jego fuzji ze Zgodą Byczyna, w jej barwach cieszyłem się z awansu do klasy okręgowej. Grałem jako prawy obrońca i taki najbardziej pamiętny mecz był na RKS Grodziec, gdzie jedyny raz w piłkarskim życiu, po dwóch żółtych kartkach, zostałem przez sędziego odesłany do szatni. Popełniłem dwa faule i ewidentnie osłabiłem drużynę, która przegrała. W wieku 22 lat ostatecznie rozstałem się jednak z boiskiem.

- Dlaczego?

- Ponieważ dostałem propozycję pracy z juniorami i w ten sposób w Byczynie zaczęła się moja trenerska droga. Od 2004 do 2009 roku byłem trenerem w Zgodzie, z której przeszedłem do Górnika Jaworzno. Tam byłem do 2017 roku, bo wtedy przeszedłem do Akademii 2012 w Jaworznie i jestem w niej koordynatorem. Po drodze miałem futsalowy epizod, bo prowadziłem pierwszoligową Dąbrovię Jaworzno i Energetyk Jaworzno oraz współpracowałem z Piotrem Pierścionkiem jako asystent w Sarmacji Będzin.

- Jakie ma pan doświadczenie w pracy z kadrami?

- Pierwsza przymiarka do pracy z kadrą była w Podokręgu Sosnowiec, w którym prowadziłem zespoły U12 z roczników 2004 i 2006, a teraz jestem w sztabie szkoleniowym reprezentacji Śląskiego Związku Piłki Nożnej U12, czyli z rocznikiem 2007, który w następnym sezonie będzie już startował w Mistrzostwach Polski Kadr Wojewódzkich.