Urodzony 24 września 1947 roku wychowanek Szombierek Bytom, w ekstraklasie zadebiutował jako 16-latek, sięgając z bytomskim klubem w sezonie 1963/64 po wicemistrzostwo Polski. Był środkowym obrońcą. W macierzystym klubie występował latach 1963-1971 i rozegrał 149 spotkań w I lidze, strzelając w niej 3 gole. Grał także w reprezentacji Polski juniorów.

Po życiowych perypetiach oraz dwuletnim rozbracie z piłką i 5 występach w Zagłębiu Sosnowiec, w 1975 roku postanowił całkowicie zmienić klimat. Przez KSZO Ostrowiec Świętokrzyski ostatecznie trafił do II-ligowej Arki Gdynia, z którą zdobył awans do ekstraklasy i rozegrał w niej kolejnych 48 spotkań w najwyższej klasie rozgrywkowej w naszym kraju i dorzucając do swojego strzeleckiego dorobku następnych 5 trafień. Łącznie miał więc na koncie 202 mecze i 8 bramek w I lidze. W Arce przez trzy sezony tworzył duet środkowych obrońców z również już świętej pamięci Zbigniewem Bielińskim. Niektórzy twierdzą, że nigdy wcześniej, ani później „żółto-niebiescy” nie mieli tak dobrego duetu w centrum defensywy. Był nazywany „Szeryfem”. Doskonale wywiązywał się ze swoich defensywnych obowiązków, choć jak na stopera był dość niski, gdyż mierzył tylko 174 centymetry.

Jednym z jego koronnych zagrań było wybicie piłki głową z własnego pola karnego aż na połowę przeciwnika! Miał autorytet i posłuch u kolegów o czym świadczy fakt, że pełnił funkcję kapitana i był również egzekutorem rzutów karnych.

Choć po trzech latach gry w Arce pożegnał się z gdyńskim klubem, ale nad morzem zakotwiczył do końca życia. Przeniósł się bowiem na jeden sezon do Lechii Gdańsk, która wówczas występowała na zapleczu ekstraklasy i w „biało-zielonych” barwach w rozgrywkach 1978/79 zaliczył 19 meczów, a następnie grał w Gryfie Słupsk. W nim zakończył karierę, grając do 1985 roku, a następnie pracował w RSW Prasa-Książka-Ruch i w Straży Pocztowej w Urzędzie Przewozu Poczty UPP Gdynia oraz kibicował Arce.