Paweł Kopieczny (wrzesień – grudzień 1921)
Urodzony 8 listopada 1870 roku w Mikołowie. Działacz ruchu śpiewaczego i Polskiego Czerwonego Krzyża, został oskarżony przez Komitet Zjednoczenia Górnego Śląska z Polską. W czasie I wojny światowej, w latach 1915–17 służył w armii niemieckiej. Swoje doświadczenie wojenne wykorzystał jako powstaniec, będąc oficerem ewidencyjnym. Inżynier, dyrektor fabryki, należał do Sekcji Entomologicznej w Polskim Towarzystwie Przyrodników im. Kopernika. 18 września 1921 roku Paweł Kopieczny zaledwie na trzy miesiące zajął miejsce prezesa Górnośląskiego Związku Okręgowego Piłki Nożnej. Jego sylwetkę w historii śląskiej piłki odnotowano zdaniem: „sprzeniewierzył fundusze i wpędził piłkarzy w tarapaty”.
Alojzy Budniok (grudzień 1921 – luty 1923)
Urodzony 21 czerwca 1886 roku w Gierałtowicach koło Wadowic. Malarz pokojowy, uczestnik powstań śląskich, pracownik referatu sportu przy Wydziale Zdrowia Naczelnej Rady Ludowej w Katowicach, odegrał bardzo ważną rolę w rozwoju piłki nożnej na Śląsku. Założyciel klubów: Pogoń Katowice, Gwiazda Bogucice i Paderewski Olesno, w których doskonale wykorzystał zarówno doświadczenie zdobyte podczas gry w katowickich klubach: Concordia, Diana i SV Germania, jak i poparcie Polskiej Organizacji Wojskowej, w której był łącznikiem. W założonym 3 marca 1920 roku Górnośląskim Związku Towarzystw Sportowych pełnił funkcję naczelnika, a po wyodrębnieniu się Górnośląskiego Związku Okręgowego Piłki Nożnej był odpowiedzialny za rozgrywki i rozwój kontaktów sportowych klubów oraz reprezentacji Górnego Śląska. Za jego kadencji, 16 lipca 1922 roku, Górnośląski Okręgowy Związek Piłki Nożnej zmienił siedzibę i został przeniesiony z Bytomia – wówczas znajdującego się poza granicami Polski – do Katowic. W 1925 roku został kapitanem związkowym i przez następną dekadę aktywnie działał w śląskich strukturach piłkarskich, między innymi jako szef Wydziału Gier i Dyscypliny oraz członek zarządu. Zmarł 28 kwietnia 1942 roku w Katowicach, został pochowany na cmentarzu parafii św. Piotra i Pawła przy ulicy Sienkiewicza. Jego imieniem nazwano plac – obecnie park w dzielnicy Śródmieście.
Rudolf Niemczyk (luty 1923 – marzec 1925)
Urodzony 17 grudnia 1884 roku w Sosnowcu. Na Górny Śląsk przeniósł się przed wybuchem I wojny światowej i mocno zaangażował się w działalność niepodległościową. Członek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” oraz Towarzystwa Śpiewaczego „Lira” w Bogucicach. Powstaniec śląski, organizował Straż Obywatelską dla Górnego Śląska i działał w Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. Na początku 1923 roku, dowodząc 3. Katowickim Pułkiem Piechoty im. Jarosława Dąbrowskiego, zapoczątkował likwidację Wojewodschafts Fussballverband, czyli niemieckiego związku piłkarskiego na Śląsku. W okresie dwuletniej działalności jako prezes Górnośląskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej kontynuował dzieło swojego poprzednika Alojzego Budnioka i propagował ideę tworzenia polskich klubów. W latach 1936–39 stał na czele KS „Słowian” Katowice. Jednocześnie, przed zbliżającym się wybuchem II wojny światowej organizował Powstańcze Bataliony Obrony Narodowej, z którymi bronił Katowic, a w latach 1942–46 był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po powrocie do kraju działał w organizacjach kombatanckich. Zmarł 14 listopada 1964 roku w Katowicach, został pochowany na cmentarzu parafialnym w Bogucicach.
